Μπορεί να φαντάζει, ίσως κοινοτοπία, αλλά η απλότητα αυτής της έκφρασης, ότι δηλαδή «κανένας άνθρωπος, δεν ενδιαφέρεται πραγματικά και ανιδιοτελώς για κανέναν άλλο», είναι η απόλυτη αλήθεια. Ενώ, δεν αποτελεί, πάντοτε, επαρκή εξαίρεση ούτε καν, ότι ενδιαφέρονται για μας, ακόμα και οι ίδιοι μας οι γονείς ' τουλάχιστον με την απόλυτη έννοια του όρου.
Τρίτη 4 Δεκεμβρίου 2012
Παρασκευή 24 Φεβρουαρίου 2012
Αλήθεια στα χρόνια του 'Ζόφου' και του 'Μνημονίου' υπάρχει αξία της ζωής;
Θα πεί κανείς, καλά είναι δυνατόν; Δεν βλέπεις γύρω σου;;;
Δεν επηρεάζεσαι, ψάχνεις την αξία της ζωής, όταν δεν υπάρχει καν ελπίδα επιβίωσης;; Μήπως έχεις λύσει το πρόβλημα της ζωής σου και της καθημερινότητάς σου και περί άλλα τυρβάζεις;
Δεν απαντώ, με απάντηση, απλά σκέφτομαι φωναχτά. Για όσους επιβιώσουμε, έχουμε ένα πιάτο να φάμε χωρίς ένα ή περισσότερα εκατομμύρια στο εξωτερικό, πώς θα ζήσουμε, σκεπτόμενοι και συνεχώς αναμασώντας τη δυστυχία μας... τις περικοπές του μνημονίου;
Δεν χρειάζεται να γραφτούν πολλές φιλοσοφίες, ιδέες χρειαζόμαστε, σκέψεις και επικοινωνία ο ένας με τον άλλο. Έστω κι αν επικοινωνούν οι ιδέες και όχι οι "Φάτσες" μέσω του "Βιβλίου-Φατσών" ή Ελληνιστί Facebook!!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)