Η ερώτηση είναι παγίδα σε κάθε περίπτωση! Ο πιστός, δια της πίστεως του Θα πεί υπάρχει θεός και θα ερμηνεύσει, ή παρερμηνεύσει ότι βλέπει ή δεν βλέπει σύμφωνα με τις ιδεοληψίες του. Ο Άθεος θα κάνει το ακριβώς αντίθετο, Θα ερμηνεύσει, ότι βλέπει ως το μόνο υπαρκτό. Άρα κατ' ουσία τις αόριστες έννοιες, όπως την αγάπη ή την αρνείται υπό την αλτρουιστική εντελώς έννοια, ή αναγκάζεται να παραδεχθεί, ότι χρησιμοποιεί την έννοια αγάπη και κάθε άλλη μη απτή και οπτικοποιήσιμη έννοια "σχηματικά".
Και οι δύο όμως θα είναι πιστευτοί, μόνο εάν μείνουν συνεπείς σε όσα λένε. Με εντυπωσίασε η Ιστορία του γνωστού φυσικού Κrupps, ο οποίος για λογαριασμό ένωσης Αστροφυσικής της Βρετανίας, λόγω της ακεραιότητας του χαρακτήρα και της επάρκειας του γνωστικού του επιπέδου, του ανατέθηκε από τους συναδέλφους του το έτος περίπου 1889 να ελέγξει με άκρως επιστημονικά μέσα την ύπαρξη του Πνευματισμού, όπερ, του να εμφανίζονται δυνάμεις που να μην είναι διαπιστώσιμες από τις φυσικές επιστήμες. Όταν μελέτησε έναν άνθρωπο, μου διαφεύγει δυστυχώς το όνομα, καταγράφοντας επιμελέστατα τις διαδικασίες που εφάρμοζε, ο οποίος παρουσίασε δυσεξήγητες ή και τελείως ανεξήγητες δυνάμεις με την παρουσία του, π. χ. μετακίνηση επίπλων που υπερίπταντο στο δωμάτιο και είδε, ότι ήταν αληθινές αλλά μη εξηγήσιμες με βάση τις φυσικές επιστήμες. Οι επιστήμονες που τον επέλεξαν ως κατάλληλο να προβεί στον έλεγχο, ως κατά τεκμήριο αμερόληπτου χαρακτήρος και αδιαμφισβήτητου επιστημονικού κύρους αρνήθηκαν τελικά να δεχθούν τα αποτελέσματα στα οποία κατέληξε.
Ο ίδιος έφθασε να πεί, όταν τα γεγονότα δεν συμφωνούν με τις φυσικές επιστήμες τόσο χειρότερο για τα γεγονότα!!!
ΟΠΕΡ καλά είναι να έχουμε απόψεις αλλά να ακούμε που και που τη γνώμη των άλλων και να υποβάλουμε τη δική μας άποψη στη Βάσανο του πειραματικού (φυσικού ή κοινωνικού) πειράματος.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Για το θέμα του θεού και της κατεύθυνσης της ανάλωσης ζωτικής μας δύναμης.
Ο παππούς λέει :
ΑΦΟΒΟΝ Ο ΘΕΟΣ ΑΝΥΠΟΠΤΟΝ Ο ΘΑΝΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΚΑΛΟΝ ΜΕΝ ΕΥΚΤΗΤΟΝ ΤΟ ΔΕΝ ΚΑΚΟΝ ΕΥΕΚΑΡΤΕΡΗΤΟΝ
Δηλαδή : Ο θεός δεν είναι επίφοβος, τον θάνατο δεν τον αντιλαμβανόμαστε και το καλό εύκολα αποκτιέται, αλλά και το κακό εύκολα αντέχεται.
[ Δεν λέω τώρα το όνομα του παππού, για να αξιολογηθεί ο λόγος του ανεξάρτητα από το βάρος του ονόματός του ].
-------------------
Επειδή είμαστε παιδιά - παράγωγα του « σύμπαντος κόσμου», με τ’ αντιληπτικά μας μέσα, (δηλαδή τις αισθήσεις μας το μυαλό μας και την επιστήμη μας ) είναι μάλλον αδύνατο να κατανοήσουμε την αιτία της ύπαρξης. Γι’ αυτό η μέν ένθεη άποψη για να υπερβεί την αδυναμία απόδειξης βασίζεται στην «άλογη» πίστη περί της υπάρξεως του θείου, η δε άθεη κι αυτή δεν μπορεί να στοιχειοθετήσει τελικά την ανυπαρξία του, μολονότι πιστώνεται με την απόδειξη, της αισθητής πραγματικότητας, του γεγονότος ότι οι νόμοι που ισχύουν στην γή ισχύουν και σε ολόκληρο το σύμπαν, και του ότι με την χρήση της λογικής εξηγούνται σχεδόν όλα τα φαινόμενα που στο παρελθόν αποδίδονταν στην επενέργεια του θείου.
Από τις παραδοχές αυτές μου έχει δημιουργηθεί από καιρό η πεποίθηση ότι είναι περισσότερο ωφέλιμο για την ύπαρξή μας : α) το ν’ ασχολούμαστε με όσα αντιλαμβανόμαστε με σαφήνεια και μπορούμε να επηρεάζουμε με την στάση μας και β) το να χρησιμοποιούμε την «αναμφιβόλως υπάρχουσα» ζωτική μας δύναμη στην δύσκολη υπόθεση της οικοδόμησης για εμάς και για τους άλλους του περιβάλλοντος που χρειάζεται για την ανάπτυξη σωματικής και ψυχικής ευεξίας, έχοντας την συναίσθηση ότι προϋπόθεση της τελευταίας είναι αφ’ ενός το να μην αντιλαμβανόμαστε τον εαυτόν μας ως αντίπαλο και αφ’ ετέρου η αξιοποίηση του στοιχείου της δημιουργικότητάς μας.
Παναγιωτάκη, εύχομαι το blog σου να γίνει πύραυλος και η εμπειρία του να καθοδηγήσει και την προσπάθεια για την ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΝΟΜΙΚΗΣ ΔΙΑΒΟΥΛΕΥΣΗΣ .
Α. Μπιλίσης
Σα να άργησα να επανέλθω, αλλά όπως σημείωσα μόλις σήμερα ένα πόνημα, μια οποιαδήποτε δημιουργία είναι a priori αυθύπαρκτη του δημιουργού της, είτε αξίζει τον κόπο, είτε όχι, είτε ακόμη είναι αυθεντική-πρωτότυπη είτε ακόμη και κλεψύτυπη!!
ΕΝΛΟΓΟΣ
Δημοσίευση σχολίου